کد مطلب:50151
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:8
چرا حضرت امير(ع) در خطبه 221 نهج البلاغه عالم بعد از مرگ را برزخ نام نبرده اند؟
انسان پس از مرگ يك حال ظاهري دارد و يك حال باطني. حال ظاهري او اين است كه در قبر قرار مي گيرد و يا سوزانده مي شود يا در دريا افكنده مي شود يا به گونه اي ديگر نابود مي گردد و حال باطني او كه با مرگ آغاز مي شود جهان برزخ است كه بين دنيا و آخرت او قرار گرفته است و پس از برزخ است كه بين دنيا و آخرت او قرار گرفته است و پس از برزخ وارد عرصه قيامت مي شود، بنابراين اگر كسي در قبر قرار داده شود، در همان حالي كه در قبر است عالم برزخ خود را هم دارد و اگر طور ديگري هم با جسد ميت رفتار شود در عين حالي كه ظاهرش همان وضع جسد است باطنش برزخ آن شخص مرده است. امام علي(ع) در خطبه 221 نهج البلاغه، در مقام موعظه و تذكر احوال انساني پس از مرگ و در درون قبر است تا آدمياني كه هنوز در قبر نيارميده اند از آينده و آنچه بر همگنانشان نشان رفته است پند گيرند. بنابراين حضرت در مقام يك بحث علمي و فني و همه جانبه نبوده است تا به توضيح «عالم برزخ» بپردازد. افزون بر آن كلمه «قبر» در بسياري از روايات كنايه از عالم برزخ است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.